WIEŻA ISHAL
Wieża Ishal to masywna, stara konstrukcja militarna stojąca przy opuszczonej twierdzy Ostagar. W czasie wydarzeń Dragon Age: Początek wieża odgrywa kluczową rolę taktyczną: Wojenni planowali rozniecenie sygnałowego ogniska na jej szczycie, by sprowokować natarcie sił Loghaina na flankę Mrocznych Pomiotów. Sytuacja w wieży i pod nią (tunelowe przejścia, które wykorzystały mroczne stworzenia) prowadzi do serii wydarzeń skutkujących tragedią bitwy pod Ostagarem.
Pochodzenie i Architektura
Wieża Ishal została nazwana na cześć Archona Ishala - władcy Imperium Tevinter, który rozkazał wznieść tę monumentalną budowlę w czasach największej potęgi imperium. Jej konstrukcja, mimo upływu wielu stuleci, wciąż zachowała zadziwiająco dobry stan, co według przekazów zawdzięcza mistrzostwu krasnoludzkich rzemieślników. To właśnie oni mieli fizycznie wznosić wieżę, nadając jej trwałość i precyzję charakterystyczną dla kamieniarstwa podziemnych miast.
Pod względem stylu architektonicznego Wieża Ishal stanowi klasyczny przykład budowli Tevinter - łączy monumentalność i militarną funkcjonalność z eleganckimi, technicznymi detalami typowymi dla imperialnych fortyfikacji. Co ciekawe, podobnie jak w przypadku wielu innych starożytnych konstrukcji z epoki Tevinter, źródła wskazują na współpracę między imperium a krasnoludami. Tevinterczycy, dysponując ogromnymi zasobami i magią, często zlecali rzeczywistą budowę mistrzom kamienia z podziemi. W ten sposób powstawały struktury zarówno potężne, jak i niemal niezniszczalne - a Wieża Ishal jest jednym z najlepszych zachowanych przykładów takiego połączenia magii i rzemiosła.
Funkcja i Historia Użytkowania
Wieża Ishal została wzniesiona przede wszystkim jako punkt obserwacyjny oraz fort obronny, mający chronić północne granice Imperium Tevinter przed najazdami z południowo-wschodnich terenów. Według przekazów budowla miała strategiczne znaczenie w walce z plemionami Chasyndów zamieszkujących dzikie ostępy Głuszy Korcari. Dzięki swojej wysokości wieża pozwalała z dużego dystansu dostrzegać ruchy wroga i w porę ostrzegać osadników oraz garnizony położone w niższych partiach regionu. Stanowiła zatem zarówno element systemu wczesnego ostrzegania, jak i symbol dominacji Imperium na tych niespokojnych ziemiach.
Z biegiem wieków, po upadku potęgi Tevinter w Fereldenie i nadejściu Pierwszej Plagi, okolice Ostagaru zostały stopniowo opuszczone. Wraz z cofnięciem się wpływów imperialnych, Wieża Ishal utraciła swoje pierwotne znaczenie militarne i została pozostawiona własnemu losowi. Choć ruiny twierdzy stopniowo niszczały, sama wieża przetrwała próbę czasu - wciąż górowała nad lasami Korcari, stanowiąc milczące świadectwo dawnej świetności. Przez kolejne stulecia była wykorzystywana doraźnie: czasem jako tymczasowy posterunek, innym razem jako schronienie dla wędrowców czy punkt obronny dla lokalnych sił. W epoce wydarzeń z Dragon Age: Początek minęły już około cztery stulecia od momentu, gdy obszar ten został całkowicie opuszczony, a mimo to Wieża Ishal nadal trwała - samotna, pogrążona w ciszy i zapomnieniu, czekając na moment, gdy historia znów się o nią upomni.
Wieża Ishal Podczas Bitwy Pod Ostagarem — Przebieg Wydarzeń
Po rytuale Dołączenia, który ostatecznie przypieczętowuje przynależność bohatera Fereldenu do Zakonu Szarych Strażników, Strażnik zostaje wysłany wraz z Alistairem do Wieży Ishal. Król Cailan opracował plan bitwy pod Ostagarem opierający się właśnie na tym miejscu - po rozpoczęciu starcia z mrocznym pomiotem miał zostać zapalony sygnałowy ogień na szczycie wieży. Miał to być znak dla wojsk Loghaina, by przeprowadzili manewr oskrzydlający i rozbili armie mrocznych pomiotów od tyłu. Zadanie wydawało się proste: przebić się do wieży, rozpalić ogień i czekać na dalsze polecenia.
Szybko jednak okazuje się, że sytuacja jest znacznie poważniejsza, niż przewidywano. Mroczny pomiot przedarł się do wieży przez nieznane wcześniej podziemne tunele. Niższe poziomy konstrukcji zostały opanowane przez genloki i hurloki, a wielu żołnierzy stacjonujących w wieży zostało zmasakrowanych. Pozostali przy życiu strażnicy raportują, że Loghain rozkazał wcześniej zabezpieczyć wejścia, jednak na nic się to nie zdało - mroczne stworzenia już zdążyły zagnieździć się w ruinach. Wieża, która miała być punktem sygnałowym, stała się nagle areną desperackiej walki o przetrwanie.
*Armia Króla Cailana pod Ostagarem przygotowująca się do najazdu Mrocznego Pomiotu
Strażnik, Alistair i towarzysze zmuszeni są przebić się przez kolejne piętra wieży, walcząc z hordami mrocznych pomiotów i potężnym ogrem na wyższych poziomach. Gdy w końcu udaje im się dotrzeć na szczyt, zapalają sygnałowy ogień zgodnie z planem króla Cailana. Niestety, ogień ten nie przynosi oczekiwanego ratunku - Loghain, widząc z daleka ogień, nie wydaje rozkazu do ataku, lecz nakazuje swoim ludziom odwrót. Pozostawione bez wsparcia wojska Cailana zostają otoczone i wybite, a sam król oraz Duncan giną w bitwie. Upadek pod Ostagarem staje się jednym z najtragiczniejszych momentów w historii Fereldenu, a Wieża Ishal - niemym świadkiem zdrady, która odmieniła losy całego królestwa.
Chronologia
-
Czas budowy: zlecenie w okresie największej potęgi Imperium Tevinter (konkretny rok w „naszym” kalendarium świata gry nie jest dokładnie datowany w oficjalnych materiałach, lecz wskazuje na czas imperialny sprzed tysiącleci).
-
Po Pierwszej Pladze: Ostagar (i pobliskie posterunki) zostały porzucone; wieża pozostała jako ruina/struktura trwająca przez stulecia.
-
Wydarzenia z gry (Piąta Plaga/Bitwa Pod Ostagarem): wieża została użyta w planie Cailana; została zajęta przez mroczne pomioty w trakcie bitwy; po bitwie pozostaje pod kontrolą mroku.
-
Po Piątej Pladze: można przyjąć, że wieża po wypędzeniu pomiotów pozostała w stanie zaniedbania i ruin. Choć przetrwała strukturalnie nie pełniła już znaczącej funkcji militarnej ani obserwacyjnej w taki sposób, jaki pierwotnie zakładano. Wydaje się być bardziej świadectwem upadku imperium oraz dramatycznych wydarzeń niż aktywnie wykorzystywaną twierdzą.